Por Uxía Iglesias | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 13/07/2020
Tras unha campaña centrada na súa figura, Pontón ten catro anos por diante como líder da oposición dunha esquerda que non conseguiu desbancar a Alberto Núñez Feijóo á fronte da Xunta e nun escenario de volta á lexislatura de 2009, con só tres formacións políticas. Axiña se esfumou, pois, esa posibilidade de botar a andar unha coalición de esquerdas conformada polo BNG, Galicia En Común e PSdeG que ámbolos tres debuxaban ao longo desta campaña electoral.
Durante estes seis anos de liderado, Ana Pontón logrou reconstituir a unha organización sangrada por dentro polas escisións de 2012, xa cicatrizadas, e superar unha 'travesía do deserto' na que, no peor momento, conseguiu que o BNG salvase o seu grupo parlamentario con seis parlamentarios conseguidos en 2016. E fíxoo, renovando as caras e situando á fronte das candidaturas a novas mulleres como o son Olalla Rodil e Noa Presas, número uno por Lugo e por Ourense, respectivamente.
Desta maneira, o reto de Ana Pontón, como comentaban algúns colaboradores en días pasados, é consolidarse agora como 'xefa' da oposición e preparar o terreo para dentro de catro anos, aumentando a experiencia dunha nova, pero experimentada parlamentaria. A dirixente nacionalista pedía facer "historia" en Galicia cun cambio político para situar a unha muller á fronte da Xunta e, aínda que se quedou sen este obxectivo, aspira a que o BNG siga crecendo nos próximos anos.
A portavoz nacional e candidata, que na súa 'estrea' como cabeza de lista en 2016 era considerada polo seus "nova, pero sobradamente preparada", chegou a estas eleccións sendo nai dunha nena e enarborando a bandeira do feminismo e as medidas de conciliación. O percorrido político remóntase á súa adolescencia, cando se afiliou a Galiza Nova e o seu traballo político comezou coas primeiras horas de universidade na compostelá Facultade de Ciencias Políticas.
Militante da Unión do Povo Galego (UPG), o partido político que historicamente fixo valer os seus posicionamentos no seo do BNG, é unha experimentada deputada, desde que en 2001 substituíu no seu escano a Pilar García Negro, e gañouse boas críticas nos debates electorais e parlamentarios co polo momento presidente da Xunta en funcións.
Tras asumir en 2014 as rendas nas horas máis baixas da formación, dirixiu a 'refundación' do BNG e logrou captar unha nova vía de base social coa 'fichaxe' do número 3 por Pontevedra, Alexandra Fernández, que militou en Anova e que foi deputada da antiga En Marea.
Aínda que a súa vida está moi vinculada a Compostela, é sarriá de nacemento e, precisamente, en Chorente, a súa localidade natal, quixo arrincar esta carreira cara ás urnas nas que o BNG centrou toda a campaña nos valores da candidata, que en campaña foi clara ao asegurar que, se Feijóo perdía a maioría absoluta, habería goberno alternativo de "coalición".
¿Gustouche esta nova?
Colabora para que sexan moitas mais enviando un SMS coa palabra GC ao 25511
Se tes problemas ou suxestións escribe a webmaster@galiciaconfidencial.com indicando: sistema operativo, navegador (e versións). Agradecemos a túa colaboración.
As eleccions ao Parlamento de Galicia son para mellorar a situacion das personas, agás para esta xentiña que as conciben para definir si somos galgos ou somos podencos. Co bloque no poder non se progresaría nada porque o seu ideario baséase no estancamento cultural, cando o progreso ven da man do intercambio cultural. Ademais a cultura que se encerra en se mesma corre o risco de desaparecer debido ao atraso que xenera. O blque é o principal inimigo de Galicia.
Ja,ja,ja. Cuánto peloteo. El BNG ya tiene a su Javier Arenas. Ahora es para dentro de cuatro años, ja,ja,ja cuando lleva meses con el cuento de que en 2020 ibamos a tener muller presidente de Galicia, feminista y nacionalistas. Lo que es de admirar es lo bien que se lo monta Pontona para vivir siempre de la política. Pero debería tener en cuenta que la gran mayoría de los gallegos no tenemos nada que ver con las paridas del BNG y que si creció fue gracias al desastre de las Mareas y Podemos en Galicia, junto al pésimo candidato del PSOE. Lo lógico es que ahora el PSOE busque un candidato serio y que para la siguiente se invierta el reparto de escaños entre BNG y PSOE, porque si con una pandemia, sin gobernan en una ciudad y con el gobierno de Madrid en manos de la izquierda, estos no son capaces de gobernar en Galicia, apaga y vámonos.
Ana Pontón é fume. A garantía de continuidade para un Partido Podre que arrasa. Foto fixa: repite votos e escanos de 2016. A oposición non suma nin xuntos todos! O BNG só recupera o que xa era seu (até 1 escano da suma de 2016 entre PCE-Podemos e BNG vai ao falsário PsoEspañol). Hoxe só os trepas celebran o resultado (e hainos tamén nos "nosos"). Patético!
A candidata do Bloque Nacionalista Galego (BNG) á Xunta de Galicia, Ana Pontón, pousa no exterior do Parlamento galego tras unha entrevista para Europa Press, en Santiago de Compostela, A Coruña, Galicia (España), a 22 de xuño de 2020.. Álvaro Ballesteros - Europa Press