Moito do persoal sanitario galego que se enfronta día a día ao COVID-19 ten condicións laborais impropias dun país que forma parte da UE. “O Sergas é a maior ETT que temos en Galicia e o único que fai é precarizar a vida das profesionais que queren traballar na sanidade pública”. Así o di con total rotundidade Eli Dosil, do sindicato sanitario Prosagap.

E sabe ben do que fala. Galicia Confidencial xa contou a historia de Diego, un enfermeiro eventual do Sergas que leva encadeados 600 contratos nos últimos seis anos. Unha situación semellante vive María, outra compañeira que traballa como eventual na área sanitaria de Santiago.

Comezou en febreiro e cada 15 días ten que asinar un novo contrato. A última renovación foi polémica porque o Sergas, a pesar de comunicarlle que ía continuar, logo non quería prorrogarlle o contrato. Tras as numerosas protestas, Feijóo saíu o paso asegurando que fora un erro de comunicación dunha área sanitaria “concreta”. “Non foi ningún erro. Ían botarnos pero como houbo presión nos medios deron marcha atrás”, asegura.

 MODELO PRECARIZADO

O modelo sanitario da Xunta pasa pola eventualidade do seu persoal. Un sistema que en calquera país do norte de Europa estaría mesmo penado. Pero aquí é o pan de cada día. O pasado ano máis de 35.000 persoas formaban parte desa lista de temporais do Sergas, entre eles 11.000 enfermeiros, 9.600 celadores ou 10.600 técnicos auxiliares de enfermaría. Pero tamén hai fisioterapeutas, técnicos de raios de laboratorio e de farmacia, informáticos, albaneis , cociñeiros ou médicos. E este ano, coa crise do coronavirus, a Xunta esgotou esa lista e aínda tivo que botar máis de novos profesionais.

María confirma que moitos profesionais que traballan con ela están nesta situación. “Case toda a xente que coñezo no hospital está traballando como interinos”, apunta ao tempo que se queixa dos cambios de quendas laborais e mesmo de lugares físicos de traballo tras a última prórroga de traballo. “É o novo modelo de escravitude do século XXI”, asegura Eli Dosil que denuncia que é a propia Administración galega que, a través deste sistema, precariza a situación dos profesionais sanitarios.

De feito, critica a situación de moito dese persoal interino, especialmente, os últimos que foron renovados xa que, coa diminución da crise do coronavirus, “puxérona a cubrir ocos e as están movendo dun lugar a outro en toda a área sanitaria”, quéixase. “Non teñen quendas estables de traballo, algúns teñen fillos, pero iso non lle importa ao Sergas. Se isto fora na empresa privada pois estarían presos”, denuncia Dosil.

PIDEN ESTABILIDADE

Precisamente, María sabe moi ben este tipo de condicións porque as está padecendo. Ela só pide que o Sergas entenda a súa situación, especialmente agora, co estrés que está provocando o COVID-19 entre os sanitarios por ser un dos colectivos máis expostos. “O único que lle pedimos é, polo mínimo, contratos de dous meses. Xa non pedimos máis”, sinala. Con todo, está case convencida de que xa durante este mes e ata a chegada do verán, que é cando o persoal fixo colle vacacións, a Xunta prescindirá dos seus servizos. “Agora xa case non hai consultas porque a xente ten medo e por iso xa desde arriba se insinúa que sobramos”, indica.

Esta enfermeira tamén critica a falla de material nos hospitais, a pesar de que tanto o presidente da Xunta como o Sergas teñen insistido en que a sanidade pública galega está “ben surtida”. Pois en Santiago non hai EPI suficientes”, asegura.

E, a pesar destas críticas, Alberto Núñez Feijóo ten respondido en varias ocasións que a sanidade galega está nunha das mellores condicións do Estado e que seguen aumentando os contratos. “Xa van 1.000 desde que comezou a crise”, dicía no último Consello da Xunta a preguntas deste medio. Unhas afirmacións que lle valeron duras críticas do sector sabendo, como sabe, como son eses contratos e como está de precaria a situación laboral dos milleiros de profesionais que se xogan a súa vida para salvar as vítimas do COVID-19.