En condicións normais, sen a presión abafante da crise económica, o actual inquilino de Montepío podería agardar tranquilamente polo remate “biolóxico” da lexislatura, aínda que só fora por evitar os precedentes pouco afortunados dos seus antecesores que, nos anos 2005 e 2009, non foron quen de manter a posición gobernamental que tiñan a pesar de acurtar os prazos das citas coas urnas.

Adiantar ou non adiantar:velaí a cuestión que debe resolver Feijoo nun prazo relativamente breve.Se opta polo comezo da primavera do 2013 e dada a carencia de outras realizacións mais sólidas, pode presumir do cumprimento cabal da dimensión temporal da lexislatura.Tamén pode tirar algún beneficio da distancia que marcaría cun verán que promete ser unha verdadeira proba de lume –e nunca mellor dito- para a política de prevención dos incendios forestais practicada polo seu goberno.A cambio, no mes de Marzo do ano que ven tería que aturar un cadro económico e social da máxima gravidade:o goberno de Rajoy acadaría maiores niveis de desgaste por mor das novas políticas restritivas que deberá aprobar para cumprir co obxectivo do 3% do déficit marcado pola “troika” e, ademais, o xefe do Executivo galego deberá asumir a defensa duns orzamentos propios que non deixarán marxe para a mercadotecnia electoral.

Xesús Veiga