Probablemente a existencia dunha certa tradición non escrita sobre a non celebración deste debate, no primeiro ano de lexislatura dun presidente do goberno, poida de servir de escusa á hora de dar unha explicación ante á cidadanía do porque desta negativa, aínda que o resultado de dita omisión sexa indubidablemente negativa para a imaxe do goberno do Estado. Nun momento no que os nosos gobernantes dan a sensación de que o máis cómodo é someterse aos mercados que pensar, a cidadanía asiste perplexa a unha desidia informativa sobre o estado das cousas, que causa unha evidente alarma social, incrementada gradualmente cada vez que un abre un xornal. Os datos sobre o “non rescate” ao sistema financeiro español, en cifras millonarias que desbordan calquera entendemento sobre a xestión das entidades financeiras, ou a desaparición de facto e por etapas, do chamado anteriormente “sistema financeiro galego”, non son máis que os rótulos de entrada a un deserto social, no que o calor polo día será insoportable, e as noites especialmente frías. A pesares de sucesivas “barras libres de liquizez”, FROBs e rescates, o certo é que nin os autónomos, nin as PEMES, nin as familias, poderán acceder ao crédito necesario para a supervivencia.

Rafael Cuiña