Núñez Feijoo mostrouse sen complexos cando afirmou que a formación que el preside é a mais honesta de todas as organizacións políticas do Estado.Con ese nivel de modestia non é pertinente agardar análises autocríticas a respeito dos imputados nas diversas causas abertas nos últimos meses.Velaquí a singularidade do código ético do PP:só hai unha persoa lexitimada para interpretar en cada momento a dimensión concreta que debe posuír o proceso de asunción de responsabilidades políticas.Feijoo é quen decide as dimisións que se ofrecen á opinión pública:Conde Roa e Adolfo Gacio si; os alcaldes de Fisterra e Mazaricos non.Xosé Luis Baltar debe pagar un anticipo pola súa imputación pero Roxelio Martínez –delegado territorial de Ourense- segue en activo a pesar de padecer a mesma situación procesal.

 

Felipe González avisou, no seu día, do perigo de morrer de éxito.O recente Congreso de Lugo confirma que o PPdG cumpre esa lei non escrita segundo a cal todo partido que obtén bos resultados nas urnas disfruta dunha “pax” interna que só desaparece cando fica mergullado nos fracasos electorais.Por iso resulta sorprendente a coincidencia desta cita congresual coas liortas intestinas rexistradas en Santiago, Ames ou Pontevedra.Cómo se compadece a presunta eficacia directiva da equipa de Feijoo con esas divisións tan estrondosas nos grupos municipais gobernantes?Hai traballo pendente para Alfonso Rueda, Agustín Hernández e Paula Prado pero non se sabe se terán tempo para compatibilizar as tarefas institucionais no goberno e no Parlamento co seu labor orgánico.Esta acumulación de cargos nas persoas que ocupan o cimo da pirámide do PPdG non foi obxecto de explicación por parte do gran líder.Non sabemos se estamos ante unha carencia espectacular de cadros que merezan a confianza do presidente ou ante a deliberada configuración dun círculo pechado para asegurar o control efectivo do aparato partidario.

 

O gran ausente na festa triunfal de Lugo foi Rajoy.Algo lle debeu cheirar mal para non acudir a esta cita búlgara.As eventuais fotos con algún dos Baltares ou con Currás provocáronlle unha alerxia perfectamente descritíbel.