Comprobando que non consigue convencer a quen pretendía colocar na súa caricatura inicial –singularmente á RAG-, Feijoo utiliza a derradeira carta que ten na man:a vitoria electoral do 1-M lexitima, supostamente, todo o que está facendo.Formulemos, poren, algunhas preguntas pertinentes:cómo sabe que todas as persoas que votaron ao PPdG querían un tratamento para o galego semellante ao que agora propón?E aínda que fose así, resulta congruente forzar o cambio da normativa lingüística cando só existiu unha diferenza de 10.000 votos entre o PP e a suma dos apoios recibidos polo PSdG e o BNG?

Núñez Feijoo despreza o feito relevante de que o Plano de Normalización Lingüística do ano 2004 foi aprobado por consenso das tres forzas parlamentarias e non quere recoñecer que o decreto do ano 2007 contou co apoio do PPdG ate o último minuto e só fracasou como consecuencia das presións recibidas dende a rúa Genova.E con semellantes vimbios pretende convencer ao público de que vai rematar coa imposición e recuperar o consenso.A xornada mobilizadora do día 21 certifica que, de non mudar os seus plan, Feijoo non acadará o consenso e imporá o novo decreto por unha aritmética parlamentar equivalente á que permitiu a existencia do anterior.

As organizacións que participaron na demostración cívica do pasado xoves teñen a oportunidade de converter o illamento político no que se atopa o PP nun apoio social maioritario a unha proposta que garanta a presenza activa do galego no ensino.Para iso deberían evitar calquera tentación de protagonismo sectario ou rendabilización partidaria e adoptar como punto de encontro o recente ditame da Real Academia Galega.Por certo:se o presidente da Xunta acredita na opinión da consultora privada KPMG para promover a fusión das Caixas galegas, por qué non aceita a opinión da RAG sobre a política lingüística?

Xesús Veiga