As consecuencias da internacionalización do conflito catalán

Definitivamente, a situación conflitiva que se vive en Cataluña adquiriu unha importante dimensión internacional.As decisións tomadas polo xuíz Llarena obrigan a pronunciarse, a diversas instancias xudiciais de Alemaña, Reino Unido, Bélxica e Suíza.Terán que decidir sobre a pertinencia das extradiccións solicitadas e concretar, no seu caso, os delitos para os que se autoriza o axuizamento en territorio español.

Por Xesús Veiga | Compostela | 20/04/2018

  • menéame
  • Chuzar
  • Do Melhor
  • Cabozo
  • del.icio.us

Xa se coñece a primeira resolución do tribunal superior do land aléman de Schleswig-Holstein:o ex-presidente Puigdemont non poderá ser extraditado polo delito de rebelión, a mais grave das acusacións formuladas contra él no ámbito xudicial.

Esta decisión e outras que se podan adoptar nas vindeiras semanas van ter un impacto moi relevante no escenario interno -catalán e estatal- no que se está xogando o futuro da actual crise.No caso de que o ex-president Puigdemont non sexa extraditado ou tal medida só resulte operativa para algún presunto delito diferente ao de rebelíón, a estratexia do xuíz Llarena naufragará estrepitosamente e as formacións políticas que apostaron exclusivamente pola vía xudicial para xestionar este problema sufrirán un notábel contratempo.

Unha eventual desautorización dos correspondentes orgaos xudiciais deses paises á dureza exhibida pola instrución que se está practicando no TS podería ser un incentivo para comezar unha desescalada no ámbito penal e posibilitar a apertura de camiños para o diálogo político entre os partidos que conforman a Cámara lexislativa catalá.Se, pola contra, tal circunstancia fose utilizada por PP, Cidadáns e PSOE para redobrar a súa disputa polos segmentos do electorado máis proclives á belixerancia extrema contra os sectores independentistas, o presente bloqueo perduraría nun labirinto de moi difícil saída.

Hai outro aspecto da proxección internacional que merece ser destacado.Nos últimos días, tres medios de prestixio - The Times, The New York Times e Der Spiegel- editorializaron moi críticamente a respecto do tratamento do tema catalán por parte do goberno de Mariano Rajoy.Escreberon afirmacións e postularon actitudes que non aparecen nos posicionamentos habituais dos xornais que se editan en Madrid.Resulta moi rechamante o estruendoso silencio informativo que practicaron estas cabeceiras da capital do Estado:semella que prefiren que os seus leitores non coñezan opinións tan significativas en colegas que son referencias indiscutíbeis no sistema mediático europeo e nordeamericano.

Estamos ante unha asimetría moi rechamante no conflito catalán.O xuízo valorativo moi maioritario que preside a opinión publicada residenciada na xeografía estatal non se corresponde co que sucede máis alá dos Pirineos ou do Atlántico.Algúns, na soidade dos seus poderosos despachos, deberían reflexionar sobre o que está a suceder.A menos que subscreban a vella lóxica conspiranoica dos inimigos exteriores.
 

Xesús Veiga



Xesús Veiga Buxán

Licenciado en CC.EE. pola Universidade de Bilbao. Profesor –dende o ano 1974- no Departamento de Organización de Empresas e Comercialización da Facultade de CC.EE. da USC. Dirixente do MCG. Posteriormente, foi dirixente de Inzar.Foi deputado polo BNG no Parlamento galego dende 1993 ao 2005. Dende Setembro do ano 2005 ate o mes de Abril do ano 2009 foi asesor para asuntos económicos no Gabinete da Vicepresidencia da Igualdade e do Benestar da Xunta de Galicia.