Nun mundo ideoloxicamente crepuscular, no que as quenllas capitalistas recorren ao “papá Estado” para salvarse da crise, e a esquerda “nominal” ten querenza polas privatizacións de servizos públicos como portos e aeroportos, a caste política vive nun senvivir, pendente de enquisas mellor ou peor cociñadas, que alumeen ansias á marxe do autoengano demoscópico.